|
"What is happening in Decentraland?" A virtual exhibition of NFT artworks in Metaverse Artists: Sahar Azadmehr Pieter Drift Maryam Boroumand Sepideh Azadmehr Pieter Drift & Willem Jakobs Kiyana Boroumand Metaverse does not seem an unfamiliar world to the artist’s mind. Look at the cave paintings. The very moment of pitch dark and cold time a human could experience and art with its utterly basic techniques could enlighten his brutal mortality with a grain of hope to overcome tge darkness . Doesn’t “The Garden of Earthly Delights” by Jheronimus Bosch depict a picture of a world without its conventional limits? The desire to concur limited frame of mind has always propelled mankind toward marvel. The desire to freedom and rhizome-like movements to tear down the borders is now evolving. "Welcome to the new world” this is promising in digital era and the time that is riding out the Internet era, entering a much surprising realm of metavers. But in this new world aren’t we, we as armed people with the weapon of tools in the threshold, carrying that cold rough cave on our shoulders? The art works in this exhibition is the outcome of the artist and this emerging world confrontation. However, it is going to raise some questions on whether by expanding our access and equipment, will metaverse be a realm in which the totalitarian discourses of any kind whether political, economical or social could be abolished? For a human whose feelings are performing in a classic way and his joy and astonishment is confined to their senses, is metaverse a space to sooth their solitude and pain? "در دیسنترالند چه میگذرد؟ "
نمایشگاه مجازی از آثار NFT شده در متاورس هنرمندان سحر آزاد مهر / پیتر دریفت/ مریم برومند/ سپیده آزاد مهر / ویلم جیکوبز/ کیانا برومند متاورس برای ذهن هنرمند، جهانی چندان ناشناخته نیست. به نقاشی‌های غار نگاه کنیم. به گاهِ تاریک و سردی که بر انسان می‌رفت و هنر با ابتدایی‌ترین ابزار، جهان خشن و تباهی‌اش را با چراغی از امید به چیرگی روشن می‌کرد. آیا «باغ لذت‌های دنیوی» از «هیرونیموس بوش»، تصویری فاقد محدودیت‌های زمینی نیست؟ میل غلبه به چارچوب‌های ذهنی محدود، همواره انسان را در دنیایی پر از شگفتی به پیش رانده. میل مرکز گریزی، آزادی، حرکتی ریزومی که مرزهای تعیین شده را بشکافد حال رو به تکامل است. "به جهان نو خوش آمدید!" این وعده ای ست در دنیای دیجیتال و عصری که در حال پشت سر نهادن دنیای اینترنت و ورود به جهانی شگرف‌تر به نام «متاورس» است. اما در این جهان نو آیا ما، مای ابزارمند شده که حال در آستانه‌ی ورود به این جهان هستیم همچنان آن غار سرد و خشن را با خود حمل نمی‌کنیم. آثاری که در نمایشگاه «انسان در متاورس» می‌بینید حاصل تقابل انسان است با جهانی که مختصات آن هنوز مه‌آلود است. اما بر آن است که پرسش‌هایی را نه آنکه پاسخ دهد بلکه پیش رو بگذارد. اینکه آیا با وسعت یافتن دسترسی‌ها و ابزار، متاورس جایی خواهد بود که گفتمان‌های مسلط را از هر گونه‌ای که باشد اقتصادی، سیاسی یا اجتماعی درنوردد؟ آیا برای انسانی که عواطفش همچنان به‌گونه‌ای کلاسیک عمل می‌کند و بهت و لذت و شگفتی‌اش در بندِ حواسش است، متاورس جهانی ست که انزوا و رنج‌هایش را التیام دهد؟ کیانا برومند
0 Comments
Leave a Reply. |
|
RSS-feed